Cele: Kompetencje matematyczne i podstawowe kompetencje naukowo-techniczne, kompetencje informatyczne, umiejętność uczenia się, świadomość i ekspresja kulturalna – dziecko wyraża ekspresje twórczą, rozwija wyobraźnię.
Wykonywanie domów z różnych kartonów, pudełek. Pudełka można obkleić kolorowymi papierem, gazetami. Pomalować farbami. Okna można nakleić albo wyciąć (dorośli) w kartonie (otwierane okna, drzwi).
Z pudełek np. od zapałek można wykonać samochody, mebelki. Dorysować dla samochodów ulicę po której by jeździły.
Temat: Zabawy sensoryczne.
Cele: Rozwijanie kompetencji społecznych oraz w zakresie umiejętności uczenia się
– zdolność do autorefleksji i skutecznego zarządzania czasem i informacjami, konstruktywnej pracy z innymi osobami,
- zdolność radzenia sobie z niepewnością i złożonością.
Terapia SI – co to takiego?
Metoda integracji sensorycznej to jedna z metod, która wykorzystywana jest w pracy z dziećmi, u których zaobserwować można m.in. trudności w zakresie umiejętności ruchowych, umiejętności szkolnych, nadpobudliwość psychoruchową, nadwrażliwość sensoryczną czy problemy z koncentracją. Terapia SI najczęściej przebiega w formie zabawy. Poprzez huśtanie się w hamakach, balansowanie, zabawy z piłką. Układ nerwowy i mózg dziecka uczy się właściwego reagowania na bodźce zewnętrzne i integracji wrażeń płynących z różnych zmysłów, poprawie ulega sprawność fizyczna dziecka, jego funkcjonowanie emocjonalne, a także koncentracja, funkcje wzrokowe i słuchowe.
Ćwiczenia stymulujące integrację sensoryczną
Systematyczne wykonywanie ćwiczeń w domu oraz właściwa zabawa to istotny aspekt wspierania rozwoju integracji sensorycznej dziecka, który można wprowadzić już od pierwszych miesięcy życia. Jak skutecznie wspierać rozwój dziecka w domu? Oto kilka pomysłów na zabawy i ćwiczenia sensoryczne:
Naleśnik
Rozłóż koc na podłodze, dziecko ułóż na brzegu. Turlaj je w kierunku drugiego brzegu, ciasno zawijając w koc, mówiąc, że zawijasz naleśnika. Następnie, jeżeli dziecko jest zadowolone, udawaj że kroisz, posypujesz
cynamonem lub zjadasz naleśnika, delikatnie masując zawinięte dziecko rękami. Zadaniem dziecka jest samodzielne rozwinięcie się.
Skarby w ryżu
Napełnij pojemnik ryżem lub kaszą i ukryj w nim różne przedmioty. Zadaniem dziecka jest wyciągnięcie zabawek z pudełka.
Zabawa w wannie
Używajcie podczas kąpieli różnych gąbek, ręczników i szczotek. Zachęcaj dziecko do używania mydeł o różnych zapachach, kształtach i konsystencji.
Malowanie palcami
Za pomocą przeznaczonych do tego farb, stwórzcie z dzieckiem obrazek malując palcami. Do farb można dosypać, np. ryż, piasek lub ziarna, aby uzyskać różnice w strukturze. Dodatkowo, można pomalować dłoń dziecka i odciskać ją na papierze.
Masy sensoryczne
Zabawy ciastoliną, piankoliną, czy piaskiem kinetycznym, które wymagają ugniatania i dotykania różnych faktur to bardzo dobre ćwiczenia rozwijające motorykę małą i dostarczające wielu doznań. Warto poszukać w Internecie przepisów na domowej roboty masy plastyczne.
Temat: MASY SENSORYCZNE I PLASTYCZNE
Zachęcamy do wspólnego tworzenia i wykorzystywania różnych mas.
Cele: rozwijanie kompetencji kluczowych – matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo-technicznych, umiejętności uczenia się, świadomości i ekspresji kulturalnej
-wyrażanie ekspresji twórczej, eksperymentowanie, podejmowanie samodzielnej aktywności poznawczej, wykazywanie sprawności i koordynacji podczas wykonywania czynności złożonych.
Przepis na masę solną:
Składniki:
-mąka
-sól
-woda
-ilość 2:2:1, czyli tyle samo co soli i połowę mniej wody.
Przygotowanie:
Mąkę mieszamy z solą (drobnoziarnistą).
Wodę dodajemy ostrożnie, całą na raz. Ciasto powinno mieć konsystencję zbliżoną do ciasta na pizzę.
Wykorzystanie:
- można dodać barwnik i olejki zapachowe
- można z niej lepić trwałe dekoracje, świeczniki, przestrzenne figurki i płaskie dekoracje
- po zastygnięciu można malować ją farbami
Przepis na ciecz nienewtonowską
Co w niej niezwykłego? Można w nią pukać młotkiem i stawia opór, jednak, gdy powoli zanurzymy w niej dłoń – jest płynna jak woda.
Składniki:
- skrobia ziemniaczana
- woda
- w stosunku 1:1
Wykonanie: wystarczy wymieszać ze sobą oba produkty.
Udanego eksperymentu!
Temat: Zabawy rytmiczne
Cele – rozwijanie kompetencji kluczowych – matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo-technicznych, umiejętności uczenia się
- zdolność rozwijania i wykorzystywania myślenia i postrzegania matematycznego do rozwiązywania problemów w codziennych sytuacjach
Zabawy rytmiczne:
-układanie prostego rytmu z rzeczy, które ma przy sobie np.: guziki, zapałki, wycięte figury z papieru- dziecko kończy zaczęty rytm....
-rytmiczne klaskanie w ręce, gdzie dziecko wysłuchuje i kontynuuje rytmiczne
Sposoby segregowania:
- zabawy z guzikami( potrzebne są guziki, im więcej tym lepiej), segregujemy je wg: wielkości, koloru, kształtu, ilości dziurek.
- segregowanie klocków, zabawek, piłek itp. wg różnych cech
Zachęcamy do oglądania przedstawień teatrlanych dla dzieci online.
Cele: rozwijanie kompetencji kluczowych- porozumiewanie się w języku ojczystym, świadomość i ekspresja kulturalna.
Nie zapominajmy o aktywności fizycznej.
Zabawy gimnastyczne.
Cele: rozwijanie kompetencji kluczowych- wykonywanie podstawowych ćwiczeń kształtujących nawyk utrzymania prawidłowej postawy ciała.
https://wordwall.net/pl/resource/902996/wf-online-w-domu-ćwiczenia-2c
https://eduzabawy.com/karty_pracy/
ZABAWY Z JĘZYKA ANGIELSKIEGO (proponujemy 2 zabawy na tydzień, później utrwalamy słówka i bawimy się w następną :)
Zabawy z języka angielskiego:
Dzieci młodsze:
Zabawa w chowanego- Poproś dziecko, by schowało przed tobą Patcha (lub jedną ze swoich zabawek) – zakryj na chwilę oczy, by dać dziecku czas. Chodź po pokoju, szukając Patcha, mówiąc ‘Patch? Patch? Where are you?’ Poproś dziecko, by naprowadzało cię, mówiąc ‘Yes’, jeśli zbliżasz się do miejsca, w którym schowany jest Patch, lub ‘No’, jeśli się od niego oddalasz. Kiedy znajdziesz Patcha, weź go do ręki i „podskocz” nim radośnie, mówiąc ‘Here I am! Here I am!’. Następnie zamieńcie się rolami – niech teraz dziecko szuka Patcha.
Poproś dziecko, by wykonywało twoje instrukcje. Mów w dowolnej kolejności: ‘Jump’ (dziecko powinno podskoczyć), ‘Wave’ (dziecko powinno pomachać), ‘Tickle’ (dziecko powinno cię połaskotać), ‘Calm down’(dziecko powinno stanąć spokojnie). Zaskakuj dziecko zmieniającą się kolejnością i, jeśli chcesz, coraz szybszym tempem wydawania instrukcji, by w końcu uspokoić dziecko przy pomocy polecenia ‘Calm down’. Następnie zamieńcie się rolami – niech teraz dziecko wydaje polecenia tobie.
Coś żółtego- Poproś dziecko, by znalazło w domu i przyniosło ci jak najwięcej żółtych przedmiotów (możesz użyć wyrażenia ‘Find something yellow’). Akceptuj żółte przedmioty, mówiąc ‘yes’ i odrzucaj te w innych kolorach, mówiąc ‘no’. Następnie zamieńcie się rolami – przynieś dziecku kilka przedmiotów w innych kolorach, by musiało je odrzucić.
Części ciała 1
Poproś dziecko, by na przykładzie swoich maskotek i pluszaków pokazało ci znane sobie części ciała.
Części ciała 2
Wymieniaj części ciała (‘ears’, ‘nose’, ‘tummy’, ‘toes’) w dowolnej, zmieniającej się kolejności, prosząc dziecko, by wskazywało na sobie lub na zabawce tę część ciała, której nazwę usłyszało. Następnie zamieńcie się rolami. Możesz również użyć poleceń, dodając przed nazwą części ciała ‘Touch your...’ (‘dotknij swego/swych...’) lub ‘Wiggle your...’ (‘poruszaj swym/swymi...’).
Duzi i mali
Poproś dziecko, by wskazało wszystkich członków rodziny po kolei (ewentualnie również zwierzątka domowe i ulubione zabawki), określając ich jako ‘big’ lub ‘small’. W kolejności. Zbierz na stole kilka przedmiotów codziennego użytku, dobranych w ten sposób, aby można było z łatwością wyróżnić między nimi te ‘big’ – ‘duże’ i ‘small’ – ‘małe’. Poproś dziecko, by je posortowało, za każdym razem proponując głośno grupę – potwierdzaj lub zaprzeczaj, mówiąc ‘yes’ albo ‘no’.Następnie poproś dziecko, by ułożyło przedmioty w kolejności wedle twoich wskazówek i mów na przemian, np. ‘big, big, small, big, small, small, big...’ itd., aż do wykorzystania wszystkich rzeczy.
Ubrania w domu- Wymień po kolei wszystkie znane dziecku części ubioru, prosząc je, by przyniosło ci z domowych zasobów jeden lub więcej przykładów każdego z ubrań. Ubieramy się Wprowadź język angielski jako urozmaicenie codziennych zajęć – wychodząc z dzieckiem z domu w chłodne dni, poproś je po angielsku, by założyło kolejne części garderoby przy pomocy zwrotu ‘Put (your hat/coat/boots/scarf) on’
Załóż i zdejmij. Proś dziecko, by zakładało i zdejmowało części garderoby, używając zwrotów ‘Put ... on’ i ‘Take ... off’. Zmieniaj ich kolejność, by dziecko nie wiedziało, czy za chwilę będzie musiało coś założyć, czy zdjąć, i której części ubioru będzie dotyczyła prośba. Jeśli chcesz, zamień się z dzieckiem rolami – niech ono wydaje tobie polecenia. By zabawa była ciekawsza, możesz poprosić dziecko, by zakładało twoje ubrania.
Coś niebieskiego- Poproś dziecko, by znalazło w domu i przyniosło ci jak najwięcej niebieskich przedmiotów (możesz użyć wyrażenia ‘Find something blue’). Akceptuj niebieskie przedmioty, mówiąc ‘yes’ i odrzucaj te w innych kolorach, mówiąc ‘no’. Następnie zamieńcie się rolami – przynieś dziecku kilka przedmiotów w innych kolorach, by musiało je odrzucić.
Przedmioty - Zbierz w jednym miejscu jak najwięcej żółtych i niebieskich przedmiotów – poproś dziecko, by brało je po kolei i określało jako ‘big’ (‘duży’) lub ‘small’ (‘mały’) oraz ‘yellow’ (‘żółty’) lub ‘blue’ (‘niebieski).
Dzieci starsze:
Jak się masz? - Włącz do zabawy członków rodziny lub przyjaciół. Poproś dziecko by, np. po powrocie z przedszkola zapytało wszystkich obecnych ‘How are you?’. Pytani niech odpowiadają ‘I’m fine, thank you’ oraz zadają to samo pytanie dziecku – ‘And how are you?’, na co dziecko również powinno odpowiedzieć ‘I’m fine, thank you’
Instrukcje: Poproś dziecko, by wykonywało twoje instrukcje. Mów, w dowolnej kolejności: ‘Jump’ (dziecko powinno podskoczyć), ‘Wave’ (dziecko powinno pomachać), ‘Sit down’ (dziecko powinno usiąść), ‘Stand up’ (dziecko powinno wstać), ‘Calm down’ (dziecko powinno stanąć spokojnie), ‘Dance’ (dziecko powinno zatańczyć), ‘Touch your nose’ (dziecko powinno dotknąć swego nosa). Zaskakuj dziecko zmieniającą się kolejnością i, jeśli chcesz, coraz szybszym tempem wydawania instrukcji, by w końcu uspokoić dziecko przy pomocy polecenia ‘Calm down’. Następnie zamieńcie się rolami – niech teraz dziecko wydaje polecenia tobie.
Części ciała 1
Poproś dziecko, by na przykładzie swoich maskotek i pluszaków pokazało ci znane sobie części ciała.
Części ciała 2
Wymieniaj części ciała (‘ears’, ‘nose’, ‘eyes’, ‘hair’, ‘mouth’) w dowolnej, zmieniającej się kolejności, prosząc dziecko, by wskazywało na sobie lub na zabawce tę część ciała, której nazwę usłyszało. Następnie zamieńcie się rolami. Możesz również użyć poleceń, dodając przed nazwą części ciała ‘Touch your...’ (‘dotknij swego/swych...’).
Duże, małe, długie, krótkie- Poproś dziecko, by wyszukało w domu jak najwięcej przedmiotów danego typu, np. długich (możesz użyć wyrażenia ‘Find something (long)’ – ‘Znajdź coś (długiego)’). Spacerujcie razem po domu – jeżeli dziecko nie ma pomysłu, jaki przedmiot wskazać, podpowiadaj mu. Gdy dziecko znajdzie odpowiedni przedmiot, powtórz głośno określające go słowo (np. ‘long’) i zachęć dziecko, by również głośno je wypowiedziało.
W kolejności - Zbierz na stole kilka przedmiotów codziennego użytku, tak, by łatwo można było rozróżnić pomiędzy nimi ‘long’ – ‘długie’ i ‘short’ – ‘krótkie’. Poproś dziecko, by je posortowało, za każdym razem proponując typ – potwierdzaj lub zaprzeczaj, mówiąc ‘yes’ lub ‘no’. Następnie poproś dziecko, by ułożyło przedmioty w kolejności wedle twoich wskazówek, i mów na przemian, np. ‘long, long, short, long, short, short, long...’ itd, aż do wykorzystania wszystkich rzeczy.
Długie uszy, małe oczy...- Daj dziecku kartkę papieru i kredki. Poproś je, by narysowało to, co powiesz. Wymień, w dowolnej kolejności, znane dziecku części twarzy, dodając do nich przymiotniki, np. ‘Big eyes, small ears, big nose, long hair, small mouth.’ Pomóż dziecku dokończyć rysunek twarzy i zaproponuj, by wymieniło części twarzy, które narysowało, wraz z odpowiednimi przymiotnikami. Następnie zamieńcie się rolami- niech dziecko mówi, co masz narysować.
Dziecko uczy- Poproś dziecko, by przy pomocy obrazka przyniesionego z przedszkola nauczyło cię nazw znanych sobie części garderoby. Niech dziecko wskazuje kolejne ubrania i mówi głośno ich nazwy. Następnie niech dziecko jedynie wskazuje ubrania, ty zaś mów ich nazwy – niech dziecko akceptuje lub odrzuca twoje odpowiedzi, mówiąc ‘yes’lub ‘no’. Jeśli chcesz, możesz kilka razy specjalnie się ‘pomylić’.
Ubrania w domu- Zbierz w jednym miejscu różne ubrania dziecka i innych członków rodziny – takie, których nazwy są dziecku znane w języku angielskim. (Prócz słów, które pojawiły się w tym rozdziale, dziecko powinno jeszcze pamiętać z poprzedniego poziomu kursu słówko ‘scarf’ (‘szalik’). Poproś dziecko, by po kolei brało i nazywało ubrania – jeżeli potrafi, może również podawać kolor, np. ‘a brown coat’ (‘brązowy płaszcz’), ‘green boots’ (‘zielone zimowe buty’).
Co zakładam? Udawaj, że zakładasz różne części garderoby i poproś dziecko, by patrząc na ciebie zgadywało, co to za ubrania (możesz też użyć wyrażenia ‘I’m putting on...’(‘Zakładam....’) z wznoszącą intonacją, dając dziecku do zrozumienia, że ma dokończyć zdanie). Potwierdzaj, mówiąc ‘yes’ lub zaprzeczaj, mówiąc ‘no’ i pokazując raz jeszcze zakładanie tej samej części garderoby. Następnie możecie zamienić się rolami – niech dziecko pokazuje, a ty zgaduj.
Jaka jest dziś pogoda? Codziennie rano wyjrzyj wspólnie z dzieckiem przez okno i zapytaj je, jaka jest pogoda (‘What’s the weather like?’). W odpowiedzi dziecko powinno użyć jednego ze znanych sobie słów. Pochwal dziecko, mówiąc ‘Very good!’(‘bardzo dobrze’ – wymawiaj ‘wery gud’).
Udawanie pogody- Podczas lekcji dziecko ‘pokazywało’ różne typy pogody – poproś je, by cię nauczyło, jakie ruchy oznaczają jaką pogodę (‘windy’ – ‘wietrznie’ – ruchy rękami, jakby naśladujące gałęzie drzewa; ‘sunny’ – ‘słonecznie’ – dłoń z rozłożonymi palcami; ‘cloudy’ – ‘pochmurno’ – narysowanie palcem kształtu chmury nad głową; ‘raining’– ‘deszczowo’ – szybkie poruszanie palcami, jakby naśladując spadające krople deszczu). Kiedy nauczysz się wszystkich ‘pogodowych’ ruchów, wykonuj je w różnej kolejności, prosząc dziecko, by mówiło głośno, jaką pogodę ‘naśladujesz’.
20 zasad zdrowego odżywiania dzieci:
- Staraj się dążyć do regularnych posiłków.
- Nie pospieszaj podczas jedzenia, pozwól dziecku dokładnie przerzuć pokarm.
- Nie zmuszaj do jedzenia, niech samo decyduje o tym, ile chce zjeść.
- Podawaj do picia lekkie ziołowe herbatki i kompoty bez cukru zamiast soków z kartonów, wody mineralnej, czarnej i zielonej herbaty.
- Nie podawaj napojów w trakcie posiłku, rozcieńcza to soki trawienne i wpływa na pogorszenie trawienia.
- Kupuj produkty bez konserwantów i sztucznych barwników.
- Unikaj surowych produktów, szczególnie w zimnych porach roku.
- Zawsze podawaj ciepłe śniadanie.
- Gotuj zgodnie z porami roku. W każdej porze roku należy jeść to, co jest dostępne w danym obszarze klimatycznym.
- Wyklucz sztuczne słodziki.
- Nie zastępuj mięsa gotowymi produktami z soi. Wartościowe produkty sojowe to: miso, sos sojowy Tamari lub Shoyu, tofu.
- Nie używaj mrożonek, ponieważ są pozbawione życiowej energii pokarmu.
- Nie używaj mikrofalówki.
- Wprowadź pełne ziarna zbóż: ryż naturalny (brązowy), kaszę jaglaną, orkisz, jęczmień i owies bezłuskowy, kaszę gryczaną, amarantus i quinoa.
- Zamień mąkę białą na mąkę razową (na początku mieszaj mąki w różnych proporcjach).
- Zamień sól białą na sól nierafinowaną, czyli nieoczyszczoną (bogatą w składniki mineralne i pierwiastki śladowe).
- Zamień biały cukier rafinowany, na nierafinowany cukier trzcinowy, a jeszcze lepiej na słód ryżowy i jęczmienny, syrop buraczany, kukurydziany i klonowy.
- Zamień olej rafinowany, na oliwy i oleje z tłoczone na zimno.
- Nie podawaj dziecku produktów przetworzonych przemysłowo:homogenizowanych, pasteryzowanych w wysokiej temperaturze, instant (czyli rozpuszczalnych bez konieczności gotowania), genetycznie zmodyfikowanych, napromieniowanych i głęboko mrożonych.
- Stosuj naturalne przyprawy i zioła, zamiast gotowych przypraw typu vegeta,warzywko (zawierają glutaminian sodu).
(źródło: dziecisawazne.pl )
Piramida Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej jest ogólnym przedstawieniem kompleksowej idei żywienia.
Realizacja jej zaleceń daje szanse na zdrowe, długie życie oraz zachowanie sprawności intelektualnej i fizycznej do późnych lat życia.
PIRAMIDA ZDROWEGO ŻYWIENIA :
- minimum pół godziny dziennie ruchu w dowolnej formie,
- zaleca się spożywanie produktów z pełnego ziarna, unikając produktów przetworzonych i przetworzonych np. biały chleb, biały makaron,
- na talerzu powinno się znaleźć ¾ warzyw oraz ¼ owoców,
- przez cały dzień (nie tylko podczas posiłków) powinna towarzyszyć nam woda,
- zalecane jest wypicie dwóch szklanek mleka dziennie/ zamiennie ze spożyciem dowolnego nabiału,
- rośliny strączkowe, mięso oraz ryby równoważą na kolejnym piętrze piramidy, a
na samym szczycie piramidy mamy:
- oleje i orzechy
Gimnastyka buzi i języka, czyli ćwiczenia wspomagające rozwój mowy u dzieci.
Warunkiem prawidłowego wymawiania wszystkich głosek jest między innymi sprawne działanie narządów mowy. Aparat mowy składa się z trzech części: narządu oddechowego, który wytwarza prąd powietrza, niezbędny do powstawania dźwięków mowy, narządu fonacyjnego odpowiedzialnego za wytwarzanie dźwięków, oraz aparatu artykulacyjnego, do którego zalicza się znajdujące się ponad krtanią jamy: ustną, gardłową i nosową.
Wymawiając poszczególne głoski musimy wykonać określone ruchy artykulatorów, a zatem wykonywana jest odpowiednia praca mięśni - każda głoska wymaga innych ruchów artykulacyjnych. Dlatego tak ważne są ćwiczenia, które usprawniają narządy mowy i wypracowują świadome oraz celowe ruchy języka, warg, żuchwy i podniebienia. Przeprowadzając ćwiczenia artykulatorów wspomagamy rozwój dziecka. Ćwiczenia te, to faza wstępna do pracy nad skorygowaniem wielu zaburzeń mowy. Bardzo istotne jest, aby były one wykonywane często i systematycznie, oraz aby dziecko miało możliwość obserwowania pracy aparatu mowy w lustrze.
ĆWICZENIA JĘZYKA
- Kotki - kotek pije mleko - szybkie ruchy języka w przód i w tył, kotek oblizuje się - czubek języka okrąża szeroko otwarte wargi.
- Zmęczony piesek - dziecko naśladuje pieska, który głośno oddycha i język ma wysunięty na brodę.
- Szczoteczka - język to szczoteczka do zębów, która po kolei czyści zęby górne od strony zewnętrznej i wewnętrznej, a następnie zęby dolne z obu stron.
- Cyrkowiec - język próbuje wykonać różne sztuczki np. górkę - czubek języka oparty o dolne zęby, środek się wybrzusza, rurkę - przez którą można wdychać lub wydychać powietrze, szpilkę - układanie wąskiego języka, wahadełko - przesuwanie języka do kącików ust w stronę prawą i lewą.
- Koniki - czubek języka uderza o podniebienie i opada na dół. Raz konik idzie wolno, to biegnie, parska, śmieje się: iha, iha...
ĆWICZENIA WARG I POLICZKÓW
- Minki - naśladowanie min: wesołej - płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha, uśmiech szeroki, smutnej - podkówka z warg, obrażonej - wargi nadęte, zdenerwowanej - wargi wąskie..
- Rybka - wysuwanie warg do przodu i rozszerzanie na końcu jak u ryb.
- Zły pies - naśladowanie złego psa, unoszenie górnej wargi, wyszczerzanie zębów.
- Echo - dobitne wymawianie samogłosek a, o, e, i, u, y.
- Masaż warg - nagryzanie zębami wargi dolnej, potem górnej.
- Baloniki - nabranie powietrza i zatrzymanie go w wydętych policzkach, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego, balon pękł - dziecko palcami uderza w policzki.
- Zajęczy pyszczek - wciąganie policzków do jamy ustnej.
- Motorek - parskanie wargami, naśladowanie odgłosu motoru, traktora.
ĆWICZENIA PODNIEBIENIA MIĘKKIEGO
- Chory krasnoludek - kaszlenie z językiem wysuniętym z ust.
- Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.
- Zmarźlak - chuchanie na "zamarznięte ręce".
- Śpioch - chrapanie na wdechu i wydechu.
- Kukułka i kurka - wymawianie sylab: ku - ko, ku -ko,uku - oko, uku - oko,kuku - koko, kuku
ĆWICZENIA ŻUCHWY
- Zamykanie i otwieranie domku - szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski 'a', zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom.
- Grzebień - wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie.
- Guma do żucia - naśladowanie żucia gumy.
Literatura:
- Antos D, Demelowa G, Styczek I, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, WSiP
- Chmielewska E, Zabawy logopedyczne i nie tylko - poradnik dla nauczycieli i rodziców MAC S.A.
- Demel D, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP
- Kozłowska K, Pomagajmy dzieciom z zaburzeniami mowy, ZPN
Źródło:
www.publikacje.edu.pl
Dzięki prawidłowym zaleceniom kształtujemy zdrowe nawyki żywieniowe
Kontrola jakości i wielkości posiłków. Zalecane jest, aby dziecko w wieku przedszkolnym otrzymywało 4-5 posiłków dziennie bogatych w składniki odżywcze. Porcje dostosowujemy do wieku i rozwoju fizycznego dziecka.
Przekazujmy wiedzę na temat zdrowego żywienia
Każda okazja jest dobra, by w przystępny i ciekawy sposób przekazywać dziecku wiedzę na temat zdrowego odżywiania i zdrowego stylu życia. Dobrym przykładem jest wspólne przygotowywanie posiłków.
Zapewniajmy dziecku dostęp do zdrowych produktów
Zastępujmy dzieciom kaloryczne i mało odżywcze przekąski tj. słodycze, lody, czy słodzone napoje i podsuwajmy owoce i warzywa. Jest to doskonała przekąska oraz stały element posiłków. Dzięki temu zapewniamy dostęp do wartościowych produktów o wysokiej wartości odżywczej oraz wpływamy na kształtowanie zdrowych nawyków żywieniowych.
